به قتلگاهِ بشر، فریاد کن، ای دل! صدای خسته‌ی خود را، شاد کن، ای دل! اگرچه خامشی آیین اهل دنیاست، تو سینه را به شرر، آزاد کن، ای دل! ز خاک خفتهٔ این عصر بی‌خجالتِ کور، قیام اشک و دعا ایجاد کن، ای دل! میان جمع نظر بسته، چون سحر...
به لاله ی درخون خفته شهید دست ازجان شسته قسم به اسم آزادی به لحظه ای که جان دادی که راه ماااا باشد آن راه توووو ای شهید همه به پیش همه به پیش به یک صدا: جاویدان ایران عزیز ما
