شعر تو

شعر تو..

گفتی بخند و شعری با من بخوان دوباره
خندیدم و تو رفتی کردی به من اشاره
حالا که من خزانم دردی بر استخوانم
مانده ست تا همیشه شعر تو بر لبانم

تک درخت
تنهایم
وسط بی کران آب
دور از چشم
بر ساق خود
ایستاده ام
گل های بنفشم
تصویری زیبا ست
به
سرودن شعرِتو..