پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
ماچّی بویاَ داریستاره سویاَ !می نیگا سنگ ِ بست ِ دورونخُب قدم بزنخوایم تی قداَ بودوجم -بودُوَسته وارش ِ پیشانی،پورکوتر خیالی آسمان ِ سینه سربوخوفته بیداریبیداری واخواباَشو مراُ -سنگ ِ ترازو نیهواگردَسن نوا !نتانم تی خالی جایاَمی الو بیگیفته اَینه کشهپوراَ کونمچچ ِ بو وبریشتبنفشه فُووُحج حجی بوشومن، نوشوندرهبر گردان به فارسیِ شعرِ(من، نوشوندره)بوی بوسه را داریدرخشش ِ ستاره را !درونِ سنگف...
