متن عباس صفاری

آسمان
و هر چه آبیِ دیگر،
اگر چشمانِ تو نیست
رنگِ هدر رفته است.
بر بومِ روزهای حرام شده،
چه رنگ ها که هدر رفتند
و تو نشدند.

لازم نیست دنیادیده باشد
همین که تو را خوب ببیند
دنیایی را دیده است

از میلیون ها سنگ همرنگ
که در بستر رودخانه بر هم می غلتند
فقط سنگی که نگاه ما بر آن می افتد زیبا می شود

تلفن را بردار
شماره اش را بگیر
و ماموریت کشف خود...

مردی که جلوی تاکسی نشسته بود، گفت: «هنوز باورم نمی شه عباس صفاری هم رفته باشه.» مردی که عقب تاکسی نشسته بود، گفت: «کی بودن؟» مرد جلویی گفت: «شاعر مورد علاقه ام.» مردی که عقب تاکسی نشسته بود، گفت: «می شه یکی از شعرهای ایشون را برامون بخونید؟» مرد کتابی...