متن مصطفی مدرس پور

مثل (آن قصر که جمشید که در او جام گرفت). تویِ آغوش من عمری غزل آرام گرفت.
شاعر: مصطفی مدرس پور فسایی
تکخانه ها. ممنوعه ها

من و تو فرقمان این بود ای دوست.
تو مَن مَن کردی و من نیز مِن مِن.

مصطفی مدرس پور

مدرک جرم ،اگر بود زمین خوردن، پس:

من زمین خوارترین آدم دنیا بودم.



شاعر، فیلمنامه نویس، پژوهشگر و فعال رسانه ای مصطفی مدرسپور

قرن اضمحلال احساس و افول عاشقی.

دوره ی اسکیزوفرنِ عاطفی،دوران ماست.

شاعر مصطفی مدرس پور
ممنوعه ها
تکخانه ها

ما که هرگز نتوانیم حسینی بشویم.

پس بیایید بکوشیم یزیدی نشویم.

شاعر مصطفی مدرس پور
تک خانه ها . ممنوعه ها.

زودتر عشق خودت را تو بگو با معشوق.


تا نباشی نفر سوم هر رابطه ای.

شاعرتکخانه ها: مصطفی مدرس پور.(ممنوعه ها)

ماکه هرگز نتوانیم حسینی بشویم.


پس بیایید بکوشیم یزیدی نشویم.
شاعر مصطفی مدرس پور ممنوعه ها

قرن اضمحلال احساس و افول عاشقی


دوره ی اسکیزوفرنِ عاطفی، دوران ماست.

شاعر مصطفی مدرس پور
تکخانه ها ممنوعه ها

لا اِلٰهَ لا اِلٰهَ لا اِلٰهَ لا اِلٰهْ

وِردِ مادر لا الهَ بود لالایی نبود.

مصطفی مدرس پور شاعر فیلمنامه نویس پژوهشگر و فعال رسانه
ممنوعه ها
تکخانه ها

مدرک جرم ،اگر بود زمین خوردن، پس:

من زمین خوارترین آدم دنیا بودم.

شاعر فیلمنامه نویس پژوهشگر و فعال رسانه مصطفی مدرس پور
تکخانه ها
ممنوعه ها

قرن اضمحلال احساس و افول عاشقی.


دوره ی قانقاریای عاطفی،دوران ماست.

مصطفی مدرس پور
ممنوعه ها
تکخانه ها

من وتو فرق مان این بود ای دوست.

تومَن مَن کردی و من نیزمِن مِن


شاعر مصطفی مدرس پور
تکخانه ها
ممنوعه ها

من از آن روز که پشتم به تو قرص است ای عشق
پشت کردم به همهْ قرصِ روانگردانها

مصطفی مدرس پور
ممنوعه ها

تو شب خود را صفا کردی به عشق آبِ جو



من ازآن روزکه پشتم به تو قرص ست ای عشق

پشت کردم به همهْ،قرص روان گردانها



من وتو فرق مان این بود ای دوست

تومَن مَن کردی و من نیزمِن مِن



ماکه هرگز نتوانیم حسینی بشویم

پس بیایید بکوشیم یزیدی...

اگر مجنون، گذارش بر تو میخورد
دگر نامی ز لیلایش نمی برد
تورا می دید و از عشقِ نگاهت
همان یک لحظه ی آغاز می مُرد

شاعر مصطفی مدرس پور
دوبیتی
ممنوعه ها

من چرا شاعر و عاشق نشوم، وقتیکه
سی و دو حرف الفبا همه مجنونِ توأند.

شاعر: مصطفی مدرس پور
تکخانه ها
ممنوعه ها

ای آنکه لبِ تو هست همچون شکلات
شیرینیِ بوسه از تو چون شاخ نبات
هر وقت تو را میبینم می گویم:
خوشحالیِ روی ماهرویان صلوات

شاعر مصطفی مدرس پور
رباعی
ممنوعه ها

زمانی که کنارم می نشینی
خیالم چون زمین صاف، تخت است.

شاعر مصطفی مدرس پور
تکخانه ها
ممنوعه عا

چنان انسانیت را خوار کردید
که صد رحمت به حیوانات عالم.

شاعر مصطفی مدرس پور
تکخانه ها
ممنوعه ها

سلام ای آنکه جا, در توس داری.
دو تا گلدسته چون فانوس داری.
ضریحت منزل باران بوسه است.
لیاقت بر هزاران بوس داری.
هزاران عاشق دلداده داری.
هزاران غرق در کابوس داری.
هزاران عاشق علامه ی دهر.
چو افلاطون و دیجانوس داری.
گدایان در تو خسروانند
گدایانی چوکیکاووس داری
گداییِّ...