وطن، ای سرزمینِ زندگانی به یادت زندهام، در راهِ جانی اگر خاکت پر از زخم است، اما بماند در دلم راهت امانی نه بیگانه، نه طوفان میتواند کند از ریشهات خاکی تکانی به هر سو میروم، یاد تو با ما تو خورشیدی، ما هم ذرّهیِ جانی خدایا، پاسبانش باش درظلم...
