تنها میدانستم زمستان بود تنها میدانم زمستان است تنها... زمان یخ بسته و من -یک ماهی- ساکنِ آبواره ای که از چشمِ آسمان اُفتاده است آرمان پرناک
چرخم نچرخید آنطور که میخواستم بچرخم به دورت به دورت بچرخم آنطور که میخواستم نچرخید چرخم می دانم میدانِ آزادی میدانِ منِ زمین خورده نیست اما میخواهم تا آخرین قطره ی بنزین تو را عبادت کنم «آرمان پرناک»
دوستم داری باز دوست دارم که بپرسم گاهی دوست دارم که بپرسم امروز مثل دیروز مرا می خواهی ؟
