متن یخ

تنها میدانستم زمستان بود
تنها میدانم زمستان است
تنها...
زمان یخ بسته
و من
-یک ماهی-
ساکنِ آبواره ای که از چشمِ آسمان اُفتاده است
آرمان پرناک

هر کسی موی تو را دیده به یلدا گفته تو
دلم از عشق تو یخ بسته به سرما گفته تو

قندیل های یخ
آویزان شده اند
از دیوار ذهن های ما،
دست های کرخت
نشانه ای می جوید
از کومه ای گرم
از خانه ی آزادی.

این پیشرو که حالا
محکوم عقب گرد است
من
بی همه چیزی که
از دید تو ولگرد است ↓
هم نیز زمانی بود
در کلبه¬ی دل لذت
میبردم از آتش هوووو
یخ کرده دلم سرد است

لبهات در قصری است
مختوم به زیبایی
انفاس مسیحایی!
این مرده پر از درد...

یلدا رسد ز کوچه ی دی با ردای برف
تاجی نهاده بر سرش از یخ، خدای برف

من آن یخم که از آتش گذشت و آب نشد
دعای یک لب مستم که مستجاب نشد


من آن گلم که در آتش دمید و پرپر شد
به شکل اشک در آمد ولی گلاب نشد


نه گل که خوشه ی انگور گور خود شده ای
که روی شاخه دلش خون...

آذر
یادش رفته
که پاییز است!
نمیبارد، فقط یخ میزند!
به گمانم کسی به طرز فجیعی
تنهایش گذاشته، وگرنه اینگونه
ماتش نمیبرد!

بانو بهار برای قامت تو سبز می شود پاییز از شرم نگاهت میریزد ️تابستان تب چادرت را دارد و زمستان از نبودنت یخ میزند

از پشت پنجره اولین برف زمستانی را نگاه میکنم
خانه گرم گرم است اما بدنم از سرما میلرزد
نمیدانم از برف است یا از تنهایی
برای خود چای میریزم پتو را بدورم میپیچم شاید کمی گرم شوم
بی فایده است دستانم پاهایم چون تکه ای از یخ سرد سردند
به...

حرف تازه ای ندارم فقط زمستان در راه است.
کلاه بگذار سر خاطراتی که یخ زده اند ، شاید یادت بیفتد جیبهایت را که وقتی دستهایم مهمانشان بودند !

این روزها
خاطرات زندگی ات هم
همپای تو پیر می شوند

کاش حافظه ی این مردم یخ بزند
مثل آب یخ بزند
ان هم پنج درجه زیر احساس
زیر غم
زیر درد
زیر فقر...
می دانی؟؟ گاهی در سرما
آب فراموش می کند
در صفر درجه یخ بزند
غم ازان...

خودت بهتر می‌دانی
نفسی که می‌کشم، تو هستی
خونی که در رگ‌هایم می‌دود و حرارتی که نمی‌گذارد یخ کنم...
امروز بیشتر از دیروز، دوستت می‌دارم
و فردا بیشتر از امروز...
و این، ضعفِ من نیست
قدرتِ تو است...

حال من
دماسنج حال توست
وقتی‌ خوبی
گرمتریڹ آغوش‌ها را در آستین دارم
بد ڪه باشد حالت
خودم ڪه سهل است
تمام دنیا یخ می‌زند از
سردی لبخندم

حسد ایمان را در قلب انسان آب می کند آن گونه که یخ و برف در آب ذوب می شود

اسکیموها همهٔ عمرشان را بین یخ‌ها سر می‌کنند اما هیچ تک‌واژه‌ای برای یخ ندارند.

میشه تو ۴۰سالگیم باشی؟
میشه وقتی غروب میشه تنها نباشم میخوام برم ولیعصرگردی؟
یا نه اصلا غروبِ جمعه رو تنهایی بالا نیارم؟
یا نه اصلا شبا قبلِ خواب بهت شب بخیر بگمُ مُچاله شم تو بغلِت؟
میشه صُبحِش چشام تو چشایِ خُمارِت آخ واشه؟
میشه هر وقت دستام لرزید یا...

آسمان آبی نیست قاصدک از غم و تاریکی خبر می آرد/ گوش داریدزمستان آمد موسم سردی و هنگامه ی بوران آمد آرزوها همه در خاک/فرو خفته و یخ می بندد...و جهانی که به من و به احساس و گل و غزل می خندد.