متن میلاد عرفان پور

من و این داغ در تکرار مانده

من و این آتش بیدار مانده

مپرس از من چرا دلتنگ هستم

دلم بین در و دیوار مانده

جز رنج چه بود سهمت از این همه عشق؟
مظلوم ترین عاشق دنیا، مادر!

بی تو همه ی خاطره ها خاک شده ست
از شهر،نشان عشق ما پاک شده ست
چندی ست که گل فروشی کوچه ی ما
بنگاه معاملات املاک شده ست

رویای بزرگتر شدن خوب نبود،، ای کاش
تمام عمر کودک بودیم

زرد است که لبریز حقایق شده است
تلخ است که با درد موافق شده است
عاشق نشدی وگرنه می فهمیدی
پاییز بهاری است که عاشق شده است

عاشق نشدی و گرنه می فهمیدی

پاییز, بهاری است که عاشق شده است!