ازو، نه صبر و نه طاقت نه دل نه دین دارم..
لمَن هذا القلب الذی یخفقُ فی قلبی.. این قلب کیست که درون قلبم می تپد..
برای من، مرگ چیز ترسناکی نیست. این زندگی است که نفرین شده است.
تنها دو چیز بی نهایت هستند: کائنات و حماقت انسان؛ البته من در مورد کائنات مطمئن نیستم.
فلسفه کلاس درس در یک نسل، فلسفه حکومت در نسل بعدی خواهد بود.
اتفاقاتی که انتظارشان را نداریم، بیشتر از چیزی که ما بخواهیم اتفاق می افتند.
راه پیشرفت برای انسانی جوان این است که خودش را به هر طریقی می تواند بهبود دهد، و هرگز سوءظن نداشته باشد که کسی می خواهد مانع او شود.
در بطالت ما و در رویاهای ماست، که حقیقت غرق شده گاهی اوقات به روی سطح می آید.
دود از دلم برآمد، دادی بده دلم را...
همیشه برای من سؤال بوده که انسان ها چطور می توانند با تحقیر همنوعان خود احساس افتخار کنند.
کتاب ها به انسان نشان می دهند که تفکرات تازه او خیلی هم تازه نیستند.
هر کس باید در درون خود به دنبال آرامش باشد. آرامش واقعی نباید تحت تاثیر شرایط بیرونی قرار بگیرد.
این واقعیت که مردم بهتان اعتماد داشته باشند، قدرت زیادی بر مردم به شما می دهد. داشتن اعتماد شخصی دیگر، قدرتمندتر از تمام تکنیک های دیگر مدیریت روی هم است.
شطرنج شکنجه ای ذهنی است.
من تو را به اندازه ی ناکامی ام در داشتنت می خواهم.
جام ما خالی مباد از باده ی وصلت دمی..
هر انسانی می تواند مرتکب اشتباه شود، ولی فقط یک ابله بر خطاهایش پافشاری می کند.
انسان شاد را به من نشان بده، و من به تو خودپسندی، خودخواهی، شرارت، و یا نادانی مطلق را نشان خواهم داد.
بالاترین هنر آموزگار این است که لذت در دانش و بیان خلاقانه را در افراد برانگیزد.
انسان ها بیشتر نگران چیزی هستند که نمی توانند ببینند، نه چیزی که می توانند.
وقتی کار مایۀ رضایت باشد، زندگی لذت است! وقتی کار وظیفه باشد، زندگی بردگی است.
اگر نتوانید چیزی را به سادگی توضیح دهید، پس آن را خیلی خوب نفهمیده اید.
آنقدر باش که خالی کنم از گریه دلی..
تصوراتی که مردم از یکدیگر دارند، واقعیات بی چون و چرای جامعه است.