پشت پنجره ایستاده ام. نارون پیر،،، ذهنم را خوانده ست... حالا؛ با گنجشک های روی شاخه، نامم را-- بارها وُ بارها؛ به لهجه ی آن ها جیک جیک می کند. \♡\ چقدر خوشبختم! لیلا طیبی(رها)
سرخی به انار بازگشت سیاهی به شب نارون ها سبز شدند و دریاها آبی یک زن رو به آینه ایستاد و جهان را با رنگ آشتی داد ..
من از تو می مردم اما تو زندگانی من بودی تو با من می رفتی تو در من می خواندی وقتی که من خیابان ها را بی هیچ مقصدی می پیمودم تو با من می رفتی تو در من می خواندی تو از میان نارون ها ، گنجشک های عاشق...
