غم از لبخندمان جاری ست داداش! تو می دانی دلیلش چیست داداش؟ بیا تاریخ را باهم بخوانیم زمین جای قشنگی نیست داداش! برای صبح فردا قد کشیدیم ولی خورشید را هرگز ندیدیم پر از پرواز بودیم و شکفتن دویدیم و دویدیم و دویدیم... برای فصل بهتر درس خواندیم چه شب...
ما عشقیم خود عشقیم مایی که در اوجِ بی انصافیِ روزگار زاده شدیم کودکیمان در هیاهوی"با نوای کاروان" گم شد شادی هایمان ؛ تحمیلی بود... و قناعت تنها میراثمان که از کودکی یاد گرفتیم فقط "درک"کنیم پول نخواهیم ، پدر را درک کنیم آرزو نکنیم ، زمانه را درک کنیم...
ما نسل بوسه های خیابانی هستیم… نسل خوابیدن با اس ام اس… نسل دردو دل با غریبه های مجازی… نسل غیرت رو خواهر,روشنفکری رو دختر همسایه… نسل پول ماهانه,وی پ ی ان… نسل عکسهای بره نه بازیگران… نسل جمله های کوروش و شریعتی… نسل ترس از رقص نور ماشین پلیس…...
