عشق یارب با فراموشی چرا بیگانه است رفته اما یاد او با این دل دیوانه است
خنده، بخیه است بوسه، بخیه است فراموشی، بخیه است مهربانی ، بخیه است آدم بیبخیه متلاشی میشود! آدم زخم است...
گاهی تنها چیزی که مرا به زندگی پیوند می دهد فراموشی دنیاست، یک فنجان چای و یک موسیقی روحنواز چیزی شبیه نگاه تو
از صمیم قلب برای بعضی از خاطرات آرزوی فراموشی میکنم
دلت نگیرد از نبودن کسی آدم ها سالهاست که دچار فراموشی اند...