متن کوتاه نردبان

آخرین پله که رسید زن را کوچک دید
زن کوچک نردبان را رها نکرد
زن کوچک بزرگ بود

نور در کاسه مس ، چه نوازش‌ها می‌ریزد
نردبان از سر دیوار بلند ،
صبح را روی زمین می‌آرد ...

گاه گداری ....

نردبان می گذارم

بروم پیش خدا

تا ببینم چه خبر است؟

خیالت دامنم را می گیرد...

* پای لنگ*


سنگ های سیاه
نردبان رویا