ایمان دارم ! دلتنگیها ندیدنها و دوریها؛ چون برگهایِ این درختانِ با وقار می ریزد؛ بر پهندشتِ روزگار.... و قرار ؛ شعری می شود بر دلهایِ بی قرار.... تمام می شود؛ روزهایِ ناخوش و حالِ بد... می دانم ! خوب می دانم؛ در پسِِ این روزهایِ ابری آفتابی درخشان چون...
می مَئر ؛ گولدار پاچینَ دوگود؛ وکَت گول باغ؛ مَر کیشاَگیت؛ خُو کَشِه مِئن فشَلد؛ مَرَن ، گولِ بو گیتم... اونِ چیشمّن؛ گندَم زیمی دلِ آلال مَئرِی موسون ؛ رخاصی گودن.... باد گَنس؛ همه چی کَس کِوتی خورد.... می مَئر ؛ گول باغ؛ آلال مَئره ، بِئه بُون!!! برگردان فارسی...
زنها ؛ تنها قلبیه ای هستند که می توانند بی لشکر کشی و سرباز کشوری را تصرف کنند کشوری به نام دل ! کافی است قدری به خودشان برسند مویی شانه کنند؛ سرمه ای بکشند؛ شعری بخوانند؛ یا آهنگی بنوازند.... حتی می توانند با دست پختشان مردی را از پا...
یادت ؛ هر صبح پیش از من راه افتاده است در جاده یِ نمناک پاییز... گاه ؛ آهی می کشد روی برمی گرداند و شعر چشمهایش دستم را می گیرد برایِ عبور از جاده هایِ نرفته.... هوایِ سرد جاده جان می بازد در گرمیِ نگاهت... و این همراهیِ شاعرانه... یادت...
بویِ نگاهت.... نشسته ام؛ کنار جاده یِ پاییز هر برگی که راهیِ زمین می شود؛ دلم را پرواز می دهد؛ به آسمانِ خیالت کاش بیایی تا دوباره انگور ها از مستی لبریز و انارها ترک بردارند.. بویِ نگاهت زیباترین شعرِ پاییز است... زهرا فتح الهی پرشه( ریسن)
مردهای زمان من..... مردهای زمان من فرشته اند؛ دوست دارند ، برایشان بخندی؛ بهترین لباس را که بپوشی ؛ خوشحال می شوند گاهی وقتها مثل بچه ها مظلومند؛ وقتی از سرِ ذوق می خندند، دیدنی می شوند؛ بسیار درد کشیده اند؛ دردهایشان را ،در دلِ بزرگشان پنهان می کنند؛ بیشتر...
خیالت بود اشکهایم ... بنفشه؛ دامن کبودش را پهن کرده بود لبهایِ بهار می سوخت....
گاه گداری .... نردبان می گذارم بروم پیش خدا تا ببینم چه خبر است؟ خیالت دامنم را می گیرد...
دم دمهای غروب دنبال دلم می گردم در کوچه هایِ تنگِِ خاطراتم آنجاها که؛ به هم گره خورده بودن!!! آه می گردم..... آه می گردم.... زیر درختی بزرگ در میان ترانه ی مادر خیلی وفتها تنورش گرم نبود اما دلش گرم بود میل پختن ؛ ماندن .. سبز شدن از...
