متن گیوتین

چَشمانِ سیآهت را ، بر من
مَبند ، گیوتین را...!


حادیسام درویشی

چَشم بَر من
مَبند ، گیوتین را...!


حادیسام درویشی

روزی خواهد رسید
که تمام تحرک ترد طبیعت
با بوی اطلسی
در ما رشد کند
و کنار باریکه ای از روز
که از شب به دور مانده است
در پهلوی آجرهای ریخته ی این میانه ی خاور
سررا برگردانیم
و در جهت جغرافیایی یک دوست داشتن
تکرار شویم

نمی دانم...

زن را نمی شناسم
اما یک چیز را خوب می دانم
چوبه ی دار
گیوتین
صندلی الکتریکی
و بمب اتم را
زن اختراع نکرده است!