رسول علی محمدی

مردی که آغوش زنی را
عاشقانه
فتح نکرده باشد
فاتح هیچ سرزمینی نخواهد بود ( رسول علیمحمدی)

وگفت وطن را برایم ترسیم کن، ومن سکوت کردم و هیچ نگفتم ، نمی دانست که من بی وطن ترین ساکن جهانم( رسول علی محمدی)

شب بود و سکوت بود و من بودم و تو، شب رفت و سکوت شکست و من ماندم وتو
( علیمحمدی)

ای که هرروز لب پنجره پاک صداقت،به تماشای حضورم نشستی
رفتنم را تو به خاطر بسپار...