پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
درد وقتی درسشو بهت دادرهات می کنه...
هیچوقت نباید با رئیسِ خود طرح دوستی ریخت.این یکی از چیزهاییست که همه ی مادرها باید در کنار توصیه هایی مثلِغذایت را خوب بجو،یا قبل از اینکه از خیابان ردشوی به دو طرف خیابان نگاه کنبه دخترانشان یاد بدهند._لیزا آنگر /از کتاب اعترافات در ساعت 7:45...
زمان در شتاب استو عقربه ها در فرار من و تو نشسته ایم روبروی مهربانی همچقدر خوب استهنوز بر ایوان تابستان، بادی خنک می وزد کاکائی ها قاب آسمان حیاط اندو گل ها به تماشای باران نشسته انداین روزها رفیق دلم می خواهد کنار هم دمنوشی بنوشیم من تو را همچون شعر در آغوش بگیرم بین ما شادی برقص در آیدمیدانی، درس زندگی همین استبه یاد هم باشیم فریده صفرنژادگیل بانو...
آروم حرکت کردن سریعترین راه برای رسیدن به هدفه...
اطرافت رو از آدمایی پر کن که وقتی می بیننتچشماشون از خوشحالی برق میزنه...
عمریست پای درس زندگی نشسته ایمتا یادمان دهند زندگی همیشه نیست(آرمان پرناک)...
فرزندان نداشته ی عزیزتر از داشته هایم!شاه کلیدِ شعور در زندگی این است که یک جایی، در یک اتفاقی، در یک بحث یا ذوق یا نقد، خودتان را به نزدیکترین آینه ی دوروبرتان برسانید، زل بزنید در چشم های خودتان و بگویید "من اشتباه کردم"! بعد یک چَک بخوابانید زیر گوشِ خودتان و اشکِ خودتان را در بیاورید، بعد قربان صدقه ی خودتان بروید و بگویید فدای سرت، همین که فهمیدی اشتباه آمدی این قسمت از راه را، این قسمت از قضاوت هایت را، این قسمت از حرف زدن هایت ...
به قیمت سفید شدن موهایم تمام شد!ولی اموختم کهناله ام سکوت باشد...گریه ام لبخند...وتنها همدمم خدا......
