گفتند بزرگترین اشتباه ت چه بود؟
کفتم این ک هنوزم دوستش دارم ..
پرسیدند چرا چگونه؟
گفتم :اگر دوست داشتن نبود ،بزرگترین اشتباه هم نبود..

انسان ها با اشتباه خود بزرگ می شوند ،تجربه کسب می کنند ..

بودند بزرگانی همچون سعدی بعد از جفای یار باز گفت دوستش دارم..

شهریار حتی بعد از ،ازدواج ثریا گفت او فرزند خود از شیر می گیرد من هنوز هم پسرم ..

هر کدام بعد از جفا و در انتظار ماندن
در شعر های خود بیان کردند ک هنوز هم دوست دارمت..

این گذشته و اشتباه و تحربه هاست ک از ما انسان بزرگی می سازد ..

پشت هر انسان بزرگی تلخ ترین گذشته
و تجربه و….
سخن بزرگ از دل انسان های بزرگ گفته می شود
او بزرگترین اشتباهم بود هنوزم دوستش دارم..



نویسنده المیراپناهی درین کبود
دانش اندوخته علم روانشناسی .
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
مرتبط با علم روانشناسی/نویسنده/داستان نویس