طاقت فرساست و جان آدمی را به لب می رساند…
عشقی که اعتراف آن دشوار باشد
عاشقی پنهانی دنیای خودش را دارد…
زمانی که از دور نگاهش میکردم هربار بیشتر و بیشتر دلم برایش می رفت
هربار بیشتر از گذشته دلم دیدار با او را می طلبید
هردفعه میلم به دیدن خنده هایش بیشتر میشد
دلم برای ثانیه ای گره چشمانمان پر می کشید
تمام روزم را برای دیدن آن چشمان شهلایش لحظه شماری می کردم
اما افسوس که هرگز عشق خالصانه مرا نیافت…
و من عاشقی نهان باقی ماندم…!
(الهه قائمی)
۶ شهریور ماه سال ۱۴۰۳
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
