100 متن کوتاه درد دل ۱۴۰۴ جدید 2025

تا محرمی مرهم زخمهای شما نشده
سفره دلتان را برای هر کسی باز نکنید گاهی درد دل کردن
از درد دلتان کم نمی کند
از خودتان کم می کند

یه وقتایی چقد کم میشه مرهم
همون وقتا که درد دل زیاده
یه وقتایی میخوای دیوونه باشی
میبینی توی شهر عاقل زیاده

عادت ندارم درد دلم را،
به همه کس بگویم...
پس خاکش میکنم زیر چهره ی خندانم...
تا همه فکر کنند...
نه دردی دارم و نه قلبی..

درد دلهایت را به کسی نگو
زیرا یاد میگیرند
از کجا دلت را به درد آورند ...
باور کنید عین حقیقته به حرفم گوش کنید

هنری : اگر گفتی آن چیست که برای هر کسی واجب است ، حتی واجب‏تر از نانِ شب ؟
الین : ایمان به خدا؟ امنیت نیست؟ سلامتی چی عزیزم؟
هنری : یکی که آدم باهاش درددل کند ! کسی که آدم را درک کند ! همین ...

هرچه غم، ذهنِ مرا خسته و مغشوش کند
یک نفر هست به درد دل من گوش کند...

من بلد نیستم وقتی دلم گرفت،
باکسی درد دل کنم...
بلد نیستم وقتی بی پناه بودم،
به کسی پناه ببرم...
من عادت کرده ام همه جا قوی باشم!
و این بیشتر از همیشه ضعیفم می کند...
.

درد دل دیوانه را دیوانه میداند که چیست

کیوان بلدی

رنج دنیا،فکر عقبا، داغ حرمان ، درد دل

یک نفس هستی به دوشم عالمی را بار کرد

من به پایان نبود تـــــو...

در این قصه شکایت دارم...

یک شهر شده آشوب و دل ما شده ویران...

از دست دو چشمون سیاهت...

کدام کتاب را ورق زدی،
که پاره پاره های این دلم ،
به باد رفت .

یادت، نبودنت را بدجور به رخ میکشد.

شاید با تو به پایان برسد، این همه دلتنگی من.

چشم تو چشم که نیست، بلای جان دل ماست.

شهریارَم
رفتی و شهرِ دلم بی یار کردی
هر چه گفتم من بمان
اما تو بر راهِ خودت اصرار کردی
بودنت دنیایِ من بود
رفتنت اما؛ چه زود !
دیدی آخَر؛
قلب و روحِ دخترَت تب دار کردی؟!
برایِ پدرم🖤

دیدن چشمان تو، آغاز رنج دل بود.

درونم پر ز دلتنگی ایست، ولی چشمم نمی بارد.

لبریز ز دلتنگی است.
این حال پریشانم.

در دلم بوران نشست و قاصدک بی آرزو شد
در نگاهم ابرِ سَرکِش؛ گونه هایم را وضو شد

آرزو بودی،
محال شدی،
و الان خاطره ای بیش نیستی.
چقدر درد عظیم ایست. آرزوی کسی خاطره شدن.

به قول بزرگی که می گوید:
درد دارد
وقتی ساعت‌ها می‌نشینی
و به حرفایی که هیچ وقت
قرار نیست بگویی
فکر میکنی...!!!

عشق آن است،
که ویران بکند قلب تو را.

در دلم غم کده ای ساخته آن چشم سیاهت،
که تماشا دارد.

پنهان شده در سینه ی من درد عجیبی.
جز چشم سیاه تو مرا نیز نباشد طبیبی.

سخت است، ـ
چشم ز چشم سیه ات برداشتن.

ای قلم با انگشتانم سازگاری کن، ناگفته های زیادی
در دل دارم..

هیچ بار سنگینی ،به حمل دلی که از درد سنگین شده سخت نیست،،
به دوش کشیدن دل پر درد سخت است..

منم و یک دنیا پر از تنهایی پر از دلتنگی.

غمم این است که انگشتانتم هم دگر توان یاری کردن
متن هایم را بر دل دفترا ندارد..

چه قدر درد دارد،بخندی ب تمامی دردهایت ..

این درد چه زخم ها که ندارد!!

دلم بغض دارد ببار باران

جهت تنگی قلبم تو چه نسخه‌ها نوشتی
دل پاره پاره اما به خدا دوا ندارد