اگر دختری داشته باشم،
هر لحظه بازخواستش نخواهم کرد که کجا بودی؟
کجا رفتی؟!
به خودم اجازه نمی دهم که
خرت و پرت هایش را زیر و رو کنم،
لیکن، هر صبح،
بالشتش را نگاه می کنم که بدانم از اشک خیس نشده،
نکند که دلش از عشق کسی در رنج باشد
و با غصه شب را به صبح رسانده باشد؟
شعر: بختیار علی
برگردان: زانا کوردستانی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
