به یادش هر نفس جان می سپارم
که او آرامش دل در کنارم
اگرچه دوری اش سخت است و جانکاه
به شوق وصل او دارم قرارم
به چشمانش اگر تیرم زند او
به عشقش می نشینم در دیارم
به لبخندش دلم خوش می شود باز
که شیرین تر ز هر گل در بهارم
به هر لحظه که یادش در دلم زد
بهاری می شود دل در کنارم
اگرچه غم ز دوری می فزاید
به امید وصالش شاد و زارم
به هر سویی که رو آرم ز عشقش
نشان از دل و جان دارم بهارم
در این دنیای بی رحمی و دوری
به یادش هر غمی دارم قرارم
اگرچه روزگارم سخت و تاریک
به عشقش روشنی دارم بهارم
به پایان می رسد این شب به شوقی
که صبحی روشن آید در کنارم
مهدی غلامعلی شاهی
ZibaMatn.IR