در دل آینه ی شب، رخ مهتاب شکفت
راز پنهان ز دل سایه ی مهتاب شکفت
چون صدف، گوهر خود را به دل دریا بست
موج آرام به ساحل ز دل آب شکفت
شعله ی شمع به شب، قصه ی پروانه سرود
پروانه از دل آتش ز تب و تاب شکفت
چشم بیدار به خورشید، ز شوقی نگران
صبح صادق ز دل تیرگی خواب شکفت
باد سرمست به گل، نغمه ی بیداری داد
گل به لبخند ز خواب خوش و نایاب شکفت
راز هستی ز دل خاک به گلزار رسید
گل ز اندیشه ی باران و گل ناب شکفت
چشم دل دوخته بر چشمه ی زلال امید
دل ز پاکی ز هر آلودگی و آب شکفت
عاشقان در دل آتش ز غم عشق سرود
آب حیوان ز لب چشمه ی نایاب شکفت
هر که از راز نهان پرده برانداخته است
در دل شب ز غم عشق چو مهتاب شکفت
مهدی غلامعلی شاهی
ZibaMatn.IR