(دروغ)
دروغ، منشأ و سرچشمه ی فَساد بوَد
که خوی و عادتِ افرادِ بَدنهاد بوَد
دروغ، علّت پَستی و خوی اهرمنی ست
نفاق، حاصل این خلق و خوی حاد بوَد
دروغ گوی، اگرچه برادرت باشد
ولی برادری اش بدتر از شغاد بوَد
کسی که بهره ور است از دروغ، بی تردید
دروغ گویی او ، رو به ازدیاد بوَد
دروغ، عقده گشای دل حقیران است
شبی بوَد که به دنبال بامداد بوَد
دروغ گوی چو بر نفع خویش می کوشد
گمان کند که سوارِ خرِ مُراد بوَد
ولی دریغ نداند که راه هموارش
چو نیست راهِ سعادت، در انسداد بوَد
اگرچه هست تنور دروغ گویان داغ
دروغ گوی، ولیکن در انجماد بوَد
دروغ گویی امری قبیح و شیطانی است
که موجبات پلیدی و ارتداد بوَد
کسی که در همه حالت دروغ می گوید
چگونه قابل تأیید و اعتماد بوَد ؟
به دشمنی خدا بسته همت خود را
اگر به ظاهر امر ، اهل اعتقاد بوَد
دروغ موجب خواری و ذلّت بشر است
تفاوتی نکند، گر کم و زیاد بوَد
دروغِ مصلحت آمیز هم بدون گمان
حرام نطفه ی در حال انعقاد بوَد
خوشا کسی که نگوید دروغ در همه حال
اگرچه موجب تحقیر و انتقاد بوَد
ولی به نزد خداوند و اولیا و رسول (ص)
عزیز هست و رها از غم مَعاد بوَد
به صدق کوش و حذر از دروغ کن (ساقی)
که در طریق خدا ، بهترین جِهاد بوَد.
سید محمدرضا شمس (ساقی)
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
