بمان،
اما این بار از آن ماندن هایی که رفتن ندارد...
این بار به زبانِ عامیانه، بمان... به زبانِ همه، که وقتی تنها می شوند، ماندنِ کسی را زیرِ لب با صاحبِ آسمان ها در میان میگذارند...
یک بار هم به خاطرِ کسی که یک عمر است برایت میمیرد، بمان...
بمان اما نه با سکوت، بگو، بنویس، نقاشی کن که به خاطرِ من مانده ای...
.
.
.
خودت میدونی که چقدر دلم میخواست امشب، تولدت مبارک رو تو گوشت زمزمه کنم...
اما نشد...
بمون کنارم تا سالهایِ بعد به این عهد وفا کنیم
ZibaMatn.IR