شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
«شَهْرٌ رَمَضانَ الّذی اُنزِلَ فیهِ الْقُرآنُ»
(ماه خدا)
مژده یاران که ز رَه، ماه خدا آمده است
ماهِ دلدادگی و مهر و وفا آمده است
ماهِ صیقل زدن روح و دل زنگاری
ماهِ تسبیح و مناجات و مه بیداری
ماهِ تنزیل کتاب احدیت، قرآن
ماهِ جاری شدن رحمت و ماهِ غفران
رمضان، ماهِ ضیافت به سرِ سفره‌ی مهر
که درآن عشق خدا می‌بَردت تا به سپهر
عشق یعنی : ملکوتی شدن یک دل پاک
آنکه از بندگی محض زند سجده به خاک
دارم امّید، در این ماهِ بدون همتا
عاری از معصیت و مفسده و روی و ریا
غرقِ بحر کرم لایتناهی گردیم
بهره‌ور، از گهر فیضِ الهی گردیم
توشه گیریم ازین ماه، برای فردا
تا که شرمنده نگردیم به درگاه خدا
ای‌خوش آنکو که به این ماه، مشرّف گردد
وآنگهی نزد خدا در شرف ـ اشرف گردد
می‌نشیند به لبش چون گُلی از بسم الله
بی‌گمان پاک شود نامه‌اش از جرم و گناه
کاش این ماه بشوید غم و اندوه از دل
تا نباشد بشر از مِحنت ایام، کسل
درِ میخانه گشوده‌است چو ماهِ رمضان
(ساقی) از باده‌ی این ماه به ما هم بچشان
سید محمدرضا شمس (ساقی)
تفسیر با هوش مصنوعی
این شعر، فرارسیدن ماه مبارک رمضان، ماه نزول قرآن و رحمت الهی را جشن می‌گیرد. شاعر با زبانی ساده و عاشقانه، به اهمیت این ماه در تطهیر روح، تقرب به خدا، و بهره‌مندی از فیض الهی اشاره می‌کند و امیدوار است که در این ماه از گناه پاک شده و به کمال معنوی دست یابند. رمضان را ماهی برای توبه و نیایش می‌داند که در آن عشق خدا، انسان را به سوی کمال می‌کشاند.