تقدیم به به اون رفیقى که تو معرفت از ما جلوتر بوده نه عقب تر، اونى که اگه ما حواسمون بهش نبوده یه جایى, اون بوده. اونى که ما رو به خاطر خودمون دوست داشته، اون رفیقى که اگه یکى پشت سرمون نامربوط گفته اون تلفن برداشته و گفته اینارو جلوش هم میگى! این بدین به رفیقى که املت با شمارو با سوشى با یکى دیگه عوض نکنه، اون رفیقى که براى خوشحال کردن شما نقشه مى کشیده، اونى که قلق شمارو یادگرفته و مى دونه باید چطورى هر حرفى و به شما بزنه که دلتون نشکنه، اونى که قبل حرف زدنش خوب فکر میکنه و پاى رفاقت با شما مسئولیت پذیره... اونایى که بلدن کنارتون باشن نه روبه روتون، اونهایى که خستگى رفاقت باهاشون تو دلتون نمى مونه... نمى دونم شاید هیچکى نداشته باشه همچین رفیقى و شایدم همه داشته باشین، اگه داشتین که این گل و بهش تقدیم کنین، حداقل شما باشین رفیق فضایى یکى، چون آدم هاى خوب الان مثل آدم فضایى ها شدن، کم ان باید قدرشون و دونست
ZibaMatn.IR