مرد بودن که به صدای بلند نیست!
به دیکتاتور بودن در خانه نیست!
مرد یعنی تکیه گاه شانه های زنانه ی من باشی؛
یعنی اخلاق های بچه گانه ی خانه ی پدری ام را به جان بخری
یا غذاهای سوخته و شوری را که برای اولین تجربه ی مان زیر یک سقف برایت درست میکنم با ولع میخوری که دلم نشکند
یعنی لباسِ خستگی هایت را بیرون از خانه در میاوری و با تمامِ انرژی ات به خانه میایی…
یعنی جمعه ها بگویی ناهار با من و تو استراحت کن…
یعنی همیشه به جای غر زدن دستم را بگیری برای پیشرفت کردن…
مرد یعنی وقتی کسی کمکی میخواهد بدون اینکه شیپور به دست بگیری مشکلش را حل کنی …
یعنی شب ها درگیر حساب و کتابِ شارژِ ساختمان و قبضِ آب و برقی اما نمیگذاری لحظه ای آرامش من به هم بریزد
یعنی قهرمان برای دختر کوچک و تکیه گاه برای همسرت
مرد بودن سخت است اما
“بینِ خودمان بماند تو یکی از آن مردهایی”
ZibaMatn.IR
