آدم برای اینکه احساس زنده بودن کند، باید کسی را دوست داشته باشد.
باید کسی را دوست بداری تا هر صبح دلیل محکمی برای بیدار شدن داشته باشی و هربار که به بن بست رسیدی برهان قاطعی برای جا نزدن و ادامه دادن... باید کسی را دوست بداری تا "هر نفس که فرو می رود ممد حیات باشد و هر نفس که بیرون می رود مفرح ذات"...
باید کسی را دوست بداری تا با تماشای نور باریک و ضعیف ماه، غرق اشتیاق شوی و با شنیدن آوای آرام جیرجیرک ها، احساس رهایی کنی.

آنان که کسی را دوست دارند، احساس زنده بودن می کنند و آنان که توسط کسی دوست داشته می شوند، زندگی می کنند...
چه خوشبختند آنان که دوست دارند و چه خوشبخت ترند آنان که دوست داشته می شوند...
.
ZibaMatn.IR