اه ای آنیموس
که در لابه لای سایه های تاریک پنهانی
بر شب زفاف آفرودیت اگر نمی آیی
دیگر هیچ شعری و هیچ عشقی از این زن نمی تراود
و روح هرمافرودیت تا ابد در دیوارهای هر میعادگاهی زندانیست
و هر لحظه به یاد خواهی آورد
که زایش جهانی تازه را به ناکامی کشانده ای
تا دوباره درد خواستن دیگری را
بر جانی بیاویزی...
ZibaMatn.IR
