100 متن کوتاه دل ۱۴۰۳ جدید 2024

به دلم نشستی ولی دو زانو !

معذب نباش ، برو عقب قشنگ تکیه بده

پاهاتم دراز کن ، این دل فقط جای توئه …


️️️

دلم پر است پر پر پر پر... انقدر که گاهی اضافه اش از چشمانم میچکد....

️️

دیگران چون بروند از نظر از دل بروند

تو چنان در دل من رفته که جان در بدنی

کاری که نگاه تو شبی با دل ما کرد
با خلق نکرده است
نه چنگیز
نه تاتار

عاشق آن نیست که هر دم طلب یار کند
عاشق آن است که دل را حرم یار کند

دست و پایی می توان زد، بند اگر بر دست و پاست
وای بر حالِ گرفتاری که بندش بر دل است

دل را قرار نیست مگر در کنار تو...

باید از سمت خدا معجزه نازل بشودتا دلم باز دلم باز دلم دل بشود

گر چه شب تاریک است
دل قوی دار / سحر نزدیک است

رفتیم و داغ دل ما به دل روزگار ؟ هه! رفتیم و داغ دل ما به هیچ کس نماند

من چه می دانستم دل هر کس دل نیست

دل کندن اگر آسان بود فرهاد کوه نمی کند/ دل میکند...

عاشقت بودم
ولی ناجور سوزاندی مرا
نقره داغش میکنم دل را
اگر یادت کند

گفتی ز سرت فکر مرا بیرون کن! جانا / سرم از فکر تو خالیست
دلم را چه کنم...؟

صدایت میکنم با عشق
جوابم میدهی با جان
همین جان گفتنت عشقم
هوایی میکند دل را

من دلم پیش کسی نیست!
خیالت راحت...
منم و یک دل
دیوانه ی خاطر خواهت...

مغرور نشو جانان من حالا که دل در دست توست

دل نزد تو است / اگر چه دوری ز برم

حق نداری
به کسی دل بدهی الا من
پیش روی تو دو زاه است
فقط من یا من ...

زیباترین چیزی که درجاده عشق دیدم

تابلویی بود که روش نوشته شده بود

دوست داشتن دل میخواهد نه دلیل

دستان کوچکت
چنگهای بزرگی
به دل می زنند

قسم به عشق
که هیچ به دل نشسته ای
ز دل نخواهد رفت

حق نداری به کسی دل بدهی الا*من*

هر که خود داند و خدای خودش
که چه دردیست در کجای دلش

گهی بر سر/ گهی بر دل/ گهی بر دیده جا دارد...

دلم دریاچه غم شد دوباره
بخوان ای دل محرم شد دوباره

هر که در سینه دلی داشت
به دلداری داد
دل نفرین شده ی ماست
که تنهاست هنوز...

خوشبختی
یعنی
همه چیزت پیش یه نفر باشه
دلت،فکرت،نگاهت

بعضیا نمیتونن بگن دوست دارم
اما بجای اون میگن:
مواظب خودت باش سرما نخوری
هرموقع رسیدی خبرم کن
دیر نخوابی،،خسته میشی
اینا خیلی دلشون دریاست..

بی چاره دل که غارت عشقش به باد داد
ای دیده خون ببار که این فتنه کار توست

آرزوی دل بیمار منی

متروکه بماند دلتان بهتراست
پای آدمیزاد
به هر جایی که برسد
نابودش می کند

گنبدت دل می برد
وقت ملاقاتی بده

آرزویِ دلِ بیمار مَنی
صحتی ، عافیتی ، درمانی ...

دل داشتیم ، دادیم
جان بود،عرضه کردیم
چیزی که یار خواهد
صبر است و ما نداریم...

با دوست مگوی هرچه داری در دل
شاید که روزی به دشمنی شد مایل ..

نگاهت میکنم خاموش و خاموشی زبان دارد
زبانِ عاشقان چشم است و چشم از دل نشان دارد

میشه پروانه شد و روی هر گلی نشست
اما بهتره، مهربون شد و به هر *دلی* نشست

با ارزش ترین چیز در زندگی،
دل آدم هاست.

اگر کسی،
دلش را بہ تو سپرد،
امانتدار خوبی باش.

‌دست از این
دیوانه بازی های خود
بردار دل...
ماندنی باشد
خودش راهی مُهیا میکند .

دل اگر دل باشد ،آب از آسیاب علاقه اش نمی افتد

آدمیزاد یه سری کارها رو میکنه
شرمنده عقلش نشه...
بعدش شرمنده دلش میشه..

اینقدر
ورق های زندگی ام را
به هم نریز
حکم همان دل است
که فقط برای تو می تپد
️️️

نگاهت می‌کنم خاموش
و خاموشی زبان دارد... زبانِ عاشقان چشم است و چشم از دل نشان دارد...

میان عقل و احساسم همیشه دل موفق شد ...
به شدت می دهم
دائم تقاصِ انتخابم را ...

یه روزی همه ی این راه هایی
که با دل میریم رو،
باید با عقل برگردیم...

برسان سلام مارا
به رفوگران هجران
که هنوز پاره ی دل
دو سه بخیه کار دارد..

دل رمیده ی ما را به چشم خود مسپار
سیاهِ مست چه داند نگاهبانی چیست

جانی و دلی ای دل و جانم همه تو

برای داشتنت
از تمامِ جهان گذشته ام
مرا بخواه مرا بخوان
و عاشقانه تکرار کن
که پای به زنجیرم و دل در بند
به اُمیدِ تو زنده مانده ام
این یعنی عشق
یعنی که تو نیمه ی جانِ منی...

عاقبت در شبِ آغوش تو گم خواهم شد
دل به دریا زدن رود تماشا دارد...

تو سهم دیگری بودی و من درگیر رویایت
خجالت می‌کشم از دل که عمری بازی ‌اش دادم

ای دل به سرد مهری دوران صبور باش

کز پی رسد بهار چو پاییز بگذرد

دانه‌ی سرخ اناریم و نگه داشته‌اند
دلِ چون سنگِ تو را در دلِ چون شیشه‌ی ما

مثل گیسویی که باد آن را پریشان می کند
هر دلی را روزگاری عشق ویران می کند

اسمش را گذاشته ام
جانِ دل
یعنی هم جان است و هم دل
کار ما از عشق گذشته
یعنی هنوز برای احساسمان اسمی پیدا نشده
عجالتاً مال هم دیگر صدایمان کنید!

زمزمه های دل غربت زده ام را
به نسیم سپردم
تابرساند به تو.

اینقدر
ورق های زندگی ام را
به هم نریز
حکم همان دل است
که فقط برای تو می تپد


️️️

می دونی فرق من با برف چیه ؟
.
.
.
.
.
.
.
برف میاد و به زمین می شینه، ولی من همین جوری هم به دل میشینم

آمدنت
قند را
در دل من آب می‌کند
برف را
در دل
زمستان

مرا تا دل بود دلبر که سهل است
همه دین و دل و جانم تو باشی......
.

دوست داشتن را باید درک کرد
دوست داشتن را باید فهمید
دوست داشتن دل میخواد
نه دلیل...

یاد آن شب
که دلش را
به دلم داد بخیر...!

سرسخت باش تا در بلندترین طاقچه ی دل ها جای بگیری!وگرنه آسان که باشی فرشِ زیر پای آدم های نامهربان می شوی تا به راحتی از روی تمام خوبی هایت گذر کنند!

شده جان بدهی
جان ندهد؟
دل بدهی،دل بکند؟

بَِہَِ ﺳَِﻼَِمَِتَِےَِﺳَِﻮَِﺍَِﻻَِیَِےَِ
َِڪَِہَِ پَِرَِسَِیَِدَِهَِ نَِمَِیَِشَِنَِ ﺍَِمَِاَِ
َِﺟَِﻮَِﺍَِﺑَِﺸَِﻮَِﻥَِ بَِغَِضَِ ﻣَِﯿَِﺸَِﮧَِ ﺗَِوَِﺩَِلَِ آدَِمَِ️

دل نیست کبوتر که چو برخاست نشیند
از گوشه بامی که پریدیم، پریدیم

کاش جای شرم، گاهی دل به دریا می زدیم
این که تنهاییم، تاوان خجالت های ماست

دلی یا دلبری، یا جان و یا جانان، نمی‌دانم

هر آدمی رنج هایی در دل دارد
که از دیگران مخفی میکند،
بیشتر اوقات شخصی را
که سرد خطابش میکنیم
در اصل غمگین است...

آنکه دل کاشت،ولی دلهره برداشت منم.....‌

دل تنگ خویشتن را به تو می‌دهم، نگارا
بپذیر تحفهٔ من، که عظیم تنگ دستم

تو سهم دیگری بودی
و من درگیر رویایت
خجالت میکشم از دل
که عمری بازی اش دادم...!

‏هر وقت سالار عقیلی میگه ایران اگر دل تو را شکستند...
زن داییم با گوشه روسریش اشکاشو پاک میکنه....

زنداییم اسمش ایرانه

کتاب وقتی باز است ذهنیست که حرف می‌زند ، وقتی بسته است دوستی است به‌انتظار ، وقتی فراموش می‌شود جانی است که می‌بخشاید ، وقتی نابود شود ، دلی است که می‌گرید ...

آنچه را عقل به یک عمر
به دست آورده است
دل یک لحظه ی کوتاه
بهم میریزد...

برای رفتن .. چمدان می بندند
برای ماندن .. دل !
من کدام را ببندم ...! که نه خیالِ رفتن دارم.. و نه توانِ ماندن ..

روا مدار
که پیوسته دل شکسته بوَد ..


\هوشنگ ابتهاج\

زندگانی گاه گاهی همچو طوفان میشود...
میکَنَد از ریشه و هرکس جدا جان میکَنَد...
گر حواست هست اینجا با دلت باش و بمان...
بی دلان از بیخ و بن بی ریشه و جان میشوند...


نویسنده: vafa \وفا\

ولی کاش یه اپشنی بود دل رو میشد خاموش کرد
پس چرا هی میگن اشرف مخلوقات ....

نامش را گذاشته ام
جانِ دل
یعنی هم جان من است ، هم دل...
حکایت ما فراتر از عشق است
در جستجوی نامی برای احساسمان هستیم

تا آن زمان ،
دو کبوتر عاشق
صدایمان کنید
...
بهزاد غدیری / شاعر کاشانی

من یه روز یه فراهوشِ باشعور می سازم که وقتی بهش میگم \دلم گرفته\
محکم بغلم کنه و بگه: تموم میشه!
:) ♡

برنامه نویسِ شاعرشونم😁!
مهدیه جاویدی🌱)

آن سفرکرده که صد قافله دل همره اوست

هر کجا هست خدایا به سلامت دارش

نه مرا خواب به چشم و نه مرا دل در دست

چشم و دل هر دو به رخسار تو آشفته و مست

دل اگر عشق نورزیده که دیگر دل نیست
من اگر دلخوشُ و دلزنده شدم از اینم

برده ای دل ولی نمی دانی ، تو غرور همه فراهانی
زود برگرد و زود بیا ، مانده ام در میان ویرانی ...

دل در کَفت اسیر است
آتش نزن، حریر است
فکری به حال دل کن
عمری گذشت و دیر است

مرا جز تو یاری نیست
ای مرحم دل
باشد که زخم هایم روزی به فریادم برسند

مثلِ اون عکسی که قایمکی نِگهش داشتم
وَ هنوز گاهی نگاهش می کنم . .
مثلِ آهنگی که هیچوقت پاکش نمی کنم
ولی رَدش میکنم ؛
هنوزم دلم پیشته . .
!💙🎼

روزگاریست در این کوچه گرفتار توام
با خبر باش که در حسرت دیدار توام

گفته بودی که طبیب دل هر بیماری
پس طبیب دل من باش که بیمار توام

بهزاد غدیری ، شاعر کاشانی

دلم به شوق نگاهت بهانه می گیرد

چه کرده ای که دلم درفراق ، می میرد

به یاد این دل من باش هرکجا هستی

دلم به یاد تو افتد ، عجیب می گیرد

( بهزاد غدیری شاعر کاشانی)

دل در پی عشق دلبران است هنوز
وز عمرِ گذشته در گمان است هنوز

گفتیم که ما و او به هم پیر شویم
ما پیر شدیم و دل جوان است هنوز

بهزاد غدیری ، شاعر کاشانی

بود از اَزل این دل برم از آن تو، ایزد
داد آن و چو جان گفت برایش تو نگهدار.

حبیب زنجانی حسنلو۰۱۱۰۱۲habib zancani

دل مال تو بود از ازل او گر به منَش داد،
دانست چو جان، دل به بر از بهر تو دارم.

حبیب زنجانی حسنلو۰۱۱۰۱۲habib zancani

وای از دل که به رنجیدن و بخشیدنت عادت دارد...

خرسند ببینمت به هم میریزم
در بند ببینمت به هم میریزم

ای آنکه نبینمت دلم میگیرد
هر چند ببینمت به هم میریزم

فریاد کن، حسّ تبی، با دلِ خود!
پرواز کن، تا تپشی؛ تا دلِ خود!
وقتی، دلت، می تپد از، بلبلِ مِهر،
در یاد کن، یا تبِ گُل؛ یا دلِ خود!
زهرا حکیمی بافقی،
کتاب دل گویه های بانوی احساس

در این داستان پر ماجرای زندگی
من به هیچکس بد نکردم
جز💔 دلم

... بمون با من؛ که هر روز این،
صدای تاپ تاپ قلبم،
برات آهنگ دل داره؛
برات دل می زنه هردم...
(زهرا حکیمی بافقی، برشی از یک ترانه، کتاب ترنّم احساس.)

وقتی از دل می نوشت این سرنوشت/
نقطه ی دل، خارج از پرگار شد/

زهرا حکیمی بافقی (کتاب نوای احساس)