از ریل دست های تو رد شد قطار باد
من با سکوت و یک چمدان غم، سوار باد
آشفته می رسم به جهان زنی که باز
موهاش را گذاشته در اختیار باد
می خواستی که دل بکنی از هرآنچه بود
می خواستم فرار کنم با فرار باد
خیره به راه رفتن من ایستاده ای
دریای بی تلاطم در انتظار باد
خیره به جای خالی من، کوه بی خیال
من شاخ پر شکوفه ام و بی قرار باد
هر شب هجوم تنهایی به اتاق ها
درهای قفل باز شده با فشار باد
هر شب عبور عطر تو را از لباس هام
با شکّ و ترس می شنوم در کنار باد
هر شب صدای جیغ کسی پشت پنجره
پیچیده لای هق هق دیوانه وار باد
باید دوباره برگردم سمت خانه ام
باید دوباره برگر...امّا دوباره باد...
ZibaMatn.IR
