شب های تهران، می کند پنهان...
زندگی شبانه، تفریحات شبانه، خیابان هایی که شب ها مثل روز روشن هستند، پیاده روهایی که شب ها شلوغ تر از روزهاست و جرم و جنحه شبانه...

مثل این که این ها مشخصه شب های شهرهای بزرگ است. اما شب های تهران چندان شبیه شب های بقیه شهرهای بزرگ نیست...

شب های تهران با ترافیک سنگین عصرگاهی شروع می شود. ترافیک سنگینی که تمام شهر را قفل می کند و شهروندانی که در خیابان هستند زندانی این شهر قفل شده می شوند. اگر ماشین داشته باشی اسیر ترافیک و اگر ماشین نداشته باشی در صف طویل انتظار برای این اسارت ایستاده ای.

فروشگاه ها و مغازه ها بین ساعت 9 تا 10 شب تعطیل می شوند که طبیعی است و اغذیه فروشی ها، کافه ها و رستوران ها قبل از 12 تعطیل شده اند که غیرطبیعی است. نور خیابان ها و معابر شهر، شب ها کم است و بناها و عمارت ها هم نه تنها طراحی نور خاصی برای شب ندارند بلکه اصلا نوری ندارند و در تاریکی فرو رفته اند. خیابان ها و اتوبان ها گاه اینقدر تاریکند که چاله و چوله ها قابل تشخیص نیستند، اسم کوچه ها و پلاک خانه ها به زحمت خوانده می شود و رهگذرهایی که با عجله از این طرف خیابان به آن طرف می دوند به سختی دیده می شوند.

حاشیه اتوبان ها شب ها محل جولان بی خانمان ها می شود، بی خانمان هایی که ترسی از ماشین هایی که با سرعت حرکت می کنند ندارند. و برعکس راننده ها هستند که باید وقتی یکی از آن ها یکدفعه سر و کله اش جلوی ماشین پیدا می شود که می خواهد از این طرف اتوبان به طرف دیگر بدود بر خود بلرزند. در تهران سینماها، تاترها و حتی تالارهای عروسی هم تا حدود ساعت 12 شب کارشان را تمام می کنند و کتابخانه های شبانه روزی هم انقدر انگشت شمارند که انگار نیستند. ساعت دوازده شب زندگی شهری عملا در شهر چندین میلیون نفری تهران تمام شده است و سیندرلا باید به خانه برگردد. حالا نوبت موش ها، گربه ها، بی خانمان ها، کامیون های حمل مواد ساختمانی و تیرآهن و ماشین هایی است که با هم کورس می گذارند. با این همه شب ها چراغ ها روشن است و زندگی در جریان است.

سال ها پیش نمایشی عروسکی برای کودکان پخش می شد که شخصیت نمایش از شب می ترسید ولی می رفت و شب را می شناخت و از آن لذت می برد و در آخر نمایش می خواند که:

دنیای شب زیباست،
شب نیمی از دنیاست
شب قصه ها، غصه ها...
شب رازها دارد
آوازها دارد......
ZibaMatn.IR