100 متن کوتاه حسرت ۱۴۰۴ جدید 2025

بعدا؟
بعدا وجود نداره
بعدا چای سرد میشه
بعدا روز شب میشه
بعدا علاقه از بین میره
بعدا ادم پیر میشه
بعدا زندگی تموم میشه
و ادم حسرت کارای انجام نداده ش رو میخوره

دلم بر دیده گان بر حسرت نشسته ام میسوزد …..
خاطره ها در فاصله ها محو شده
ما هم در این خاطره ها غرق شدیم….
امان از دل این خاطره ها .
دلنوشته :المیرا پناهی درین کبود

روی قبرم بنویسید به یک خط درشت…
حسرت دیدن دلدار مرا آخر کشت…

تمام شد شروعی که به پایان نرسیده آغاز حسرت دیگری در راه دارد...

در حسرت یک نعره ی مستانه بمردیم

ویران شود این شهر که میخانه ندارد

حسرت یه عشق واقعی موند رو دلمون آقای قاضی...

بدهکار واژه هاییم
در رقم زدن تقدیرشان
می ماند در حسرت طلا شدن
مس

وقت کردی سری از این طرفها بزن
که نه تنها من
که پنجره و پرده و دیوار همه دلتنگ تواند
و فنجان چای نیز از دوریت به سوگ نشسته
بوی مهربانیت را نفس می کشیم

روسری های تو باعث شده زنبور عسل
جای گل، حسرت و اندوه به کندو ببرد

زندگی دو نیمه است :
نیمه اول در انتظار نیمه دوم ،
و نیمه دوم در حسرت نیمه اول !

کنارم‌گذاشتی
که‌تلخم‌کنی؟
شرابی‌شدم‌نابی،حسرت‌بکش

ما آرزو کردیم و حسرتش رو خوردیم
دیگران هوس کردن و لذتش رو بردن...

یک لحظه نخور حسرت آن را که نداری
راضی به همین چند قلم مال خودت باش !

قرار بود با آمدن به خانه من
رو سفیدم کنی
نه اینکه با رفتنت مو و ریش
سفیدم کنی

به یادگار کسی دامن نسیم صبا

گرفته‌ایم و دریغا که باد در چنگ است

آدم‌های منفی به پیچ و خم جاده فکر می‌کنند و آدم.های مثبت به زیبایی‌های طول جاده …
بلاخره هر دو ممکنه به مقصد برسند، اما یکی با حسرت و دیگری با لذت ...

بخدا در دل و جانم نیست
هیچ جز حسرت دیدارش

بهترین انتقام در اوج بودنه !
انقدر خودتونو بکشید بالا که برای همه آرزو بشین و برای اون کسی که ترکتون کرده حسرت ..

یک سو تویی و حادثه ی چشم سیاهت
یک سو منم و حسرت یک لحظه نگاهت

از حسرت دیدار همینقدر بدان که
همرنگ شده بخت من و موی سیاهت

و تمام شب . . .
مویرگ هایش در حسرتِ آغوشِ وی
میل به پارگی داشتند . . . !

مهدیه جاویدی:)
کپی با ذکر نام💌
چنل ادبی من در روبیکا: @faryad ghalb

هر لحظه به زندگی تماشا کردم
نالیدم و خندیدم و حاشا کردم
جز حسرت و اندوه ندیدم هرگز
واله هرانچه را که پیدا کردم
♤♤♤
علی معصومی

چه می‌شد ماهی عیدت خودم بودم به تنهایی
گهی با پشت ناخن میزدی بر شیشه ی تنگم

یکی بود
یکی نبود
بیخیال
قسمت نبود

سبزینه های زرد
یک عمر
برشاخسار حسرت
خواندم ازغم غربت
اکنون که
به پرواز درآمدم
بربلندترین شاخه حسرت
نشسته ام

پاییز هم گذشت
و به جز حسرتش نماند
مثل خودت که رفتی و دیگر نیامدی

هر چند بشکستی دلم از حسرت پیمانه ای

اما دل بشکسته ام ، نشکست پیمان تو را

خسته ام از گریه ها ی بی صدا
از این همه حسرت بی انتها
خسته از دلخوش به فردا بودنم...
خسته ام از ضربه های بی هوا
داغ دارم... درد دارم... مرده ام...
سفت خوردم من از شل گرفتن ها، خدا...

بـہ בوش کشیـבט هیچ بار ،سنگینے سخت تر از בلے کـہ از בرב سنگین شـבـہ سخت نیست،،
بـہ בوش کشیـבט בل پر בرב سخت است..

عاشقی دل می‌دهد
معشوقه‌ای دل می‌برد
بُرد در بُرد است و
من مشغول حسرت بُردنم ...!

خیلی سخته دلتنگ کسی باشی


با رفتن ب سر مزارش اروم بشی

خاطری گر نظرم هست همه خوبی توست

حسرتی گر به دلم هست همان دوری توست

️️

در حسرت آغوش تو پاییز ترینم

پاییز هم گذشت و به جز حسرتش نماند
مثل خودت که رفتی و دیگر نیامدی

روزی که این‌چنین به زیبایی آغاز می‌شود
از برای آن نیست که در حسرتِ تو بگذرد
تو باد و شکوفه و میوه‌ای ،
ای همه‌ی فصولِ من ...
بر من چنان چون سالی بگذر
تا جاودانگی را آغاز کنم ...

از کسی که دوسش داری
ساده دست نکش
حسرتش دیوونت میکنه...!

️️️

دردی از حسرت دیدار تو دارم که طبیب
عاجز آمد که مرا چاره درمان تو نیست

رو سنگ قبر ما بنویسین
حسرت کادوی ولنتاین رو دلشون موند

اگه دیدین یه نفر پشت شیشه قنادی میره تک تک کیک ها رو با حسرت نگاه میکنه آخرشم هیچی نمیخره و میره بیرون
نه فقیرِ
نه دیوونه
فقط یه بدبخت که رژیم داره

دیدار تو هر شب
شده با حسرت
و ای کاش ...

حسرتِ رویِ توام تا دمِ مردن باقی ست...

در حسرت موهای تو جانم به لب آمد
بر مخترع روسری صد لعنت و نفرین

پاییز بارش را بست
هیچ بادی ندانست
برگ های جامانده برشاخه
درحسرت یک خش خش عاشقانه
آرزو به دل، پوسیدند!

اگر نبوسم حسرت...اگر ببوسم شرم
شب خجالت من از لب تو در راه است...

از لحظه لحظه کنار اونی که دوستش داری و کنارش آرومی نهایت استفاده کن لذت ببر شاید اون لحظه ها دیگه تکرار نشه شاید دیگه نباشه🖤!!!

خسته ام از تمام حسرت های کوچکی که می رسند به نبودن های بزرگ...

خواستم بهترین روز عمر و رویای شیرینم
با تو محقق شود
اما با رفتنت همه چی نقش بر آب شد

زبان روزه خدایا نمی کند باطل
مدام حسرت وصل نگار را خوردن؟؟

تلخ ترین تصویر زندگی ام
قلاب دست هایتان بود
در آغوش گرفتنش
آرزوی من بود
اما حسرتی شد برای دست هایم
تا همیشه
تنها بمانند


مجید رفیع زاد

روشنان چشمهایت کو؟ زن شیرین من!
تا بیفروزی چراغی در شب سنگین من
می شوم بیدار و می بینم کنارم نیستی
حسرتت سر می گذارد ، بی تو بر بالین من ...

ای کاش یک شب
ناگفته هایم را
با سه تار موهایت می نواختم
تا بیش از این دست هایم
در حسرت گیسوانت
کابوس نمی دیدند


مجید رفیع زاد

آغوش تو
سهم من از این عشق است
سهمی که به من
نخواهد رسید
و حسرتی که تا به ابد
مرا خواهد سوخت...
🖋📒
زهره دهقانی
(شادی)

می شود چشمان من با دیدنت گریان شود؟
لحظه ای سیراب و روزی بر شما مهمان شود؟

ابر بی تابم که عمری حسرتت در سینه است
می شود بغض دلم در کربلا باران شود؟

بهزادغدیری

چهار سال از رفتنت میگذره
هنوز بعد از چهار سال، انتخاب قلبم فقط
تویی و کسی نتونست جای تو بگیره

بـــــدون تــــو...

چه نزدیک است که جان من به لب آید...

چگونه فراموش کنم شبهای بی تو را...


وقتی که آغوشم بهانه میکند آغوشت را...

هرگز نکشم مِنّتِ مهتابِ جهان را
تاریکی شب های مرا روی تو کافیست

بعد تو با رفتنت، دنیا دگر دنیا نشد...

چشم خیس من دگر، با رفتنت بینا نشد...

بعد تو بسیار بودن، که خواستن جای تو...

جای تو باشند اما، این دلم راضی نشد...

رفــــــت...

بی آنکه بداند همه دنیایم بود...

درون چشم من جز تــــــو...

مگر کس خانه ای دارد...

عجب بی تو پریشان است حالم...



پریشانتر از ان زلف پریشانت...

جز تو هیچ حسی به هیچکس ندارد، دل من..

باز امشب منم و فکر سیه چشمانت...


و همان حسرت تکرار نبودن هایت...

امشب که میان چشم من بارانیست...



آیا نم باران زده بر خاطر تو...

با یه چشمک میبری، دین و ایمان مرا....


انتظارت چیست، مرا باز مسلمان دانی...

تلخ تر از نبودنت.

بودن تو با دگریست.

از سیه چشمان تو دارم.


من این دیوانگی ها را.

به یاد خداوندی که آفرید ما را
در بادیه ‌ها تنها رهایمان نکرد
دریغا که جز خاکی از ما نماند
در کوچه ‌های زندگی پر از آفتاب بودیم
اما سایه ای از خود بر جای نگذاشتیم

سهمم از آن چشمان تو،

چیزی به جز حسرت نبود.

دل، گیر کسی است،
که دلگیرم کرد و رفت،
در آن غروب دلگیر دریا

جز چشم تو در چشم من چشمی دگر به چشم نیاید.

آمدم ، دَر زدم
هیچ کس نبود،
غیر از دل تنگی.....

دل گیر تو بود
وگرنه
با پرستو می رفت

این نبودن های پر تکرار تو،

بدجور دلگیر است.

کاش میشد به نبودن های پر تکرار تو عادت کرد.

سهمم از آن چشمان تو،

چیزی به جز حسرت نبود.

نیستی و نبودن تو بدجور.

باعث شده دیگران نیایند به چشم.

من چشم ندارم که ببینم.

چشم یارم به چشم دگری گرم شود.

فـــــــکر تـــــــــو...

مجال شنیدن صدای دل را از من گرفت.

یادت، نبودنت را بدجور به رخ میکشد.

دلم جا مانده در،کنج چشمانت.

نه خیال ماندنم هست. نه خیال رفتنم هست.
نه خیال زنده بودن. نه خیال
مردنم هست. نه خیال باش و بودى نه خیال رفت و میرى.
تورو جان هرکه دارى
تو بیا و خوش تر. ام کن.

بدجور به رخ میکشد ثانیه ها، لحظه های نبودنت را.

مو پریشانی و من در به در موی پریشان توام.

بی پناه و خسته دل، چشم به راهم که بیایی.

قسمت این بود،
نشود قسمت ما، ما بشویم.

عاشقی قصه ی تلخیست میان من و تو.
که فقط من به تو دل بستم و تو بی خبری.

لعنت به هوایی که تو را یاد من انداخت.

چه کسی ساز نبودنت را کوک کرده،
که نبودنت را در گوشم زمزمه میکند.

میرفت ولی داغ نگاهش هنوز بر دل ما هست

لمس لبهای تو در کنج خیالم آرزوست.

چه کنم، گر نتوانم فراموش کنم چشم تو را.

حیــــف باشــــد.
اگر قاتل دلخواه من آن چشم سیاه تو نباشد.

کاش نبودنت...
همان حسرت دل بود نه تاوان گناهی که نکردم.

کاش پایان این همه نبودن ها.
بودن اجباری بود در بغلم.

هیچ چیز ماندی نیست در من ، جز دلتنگی تو.

لعنت به هوایی که...
آرامش آغوش مان را ندید و طوفانی شد.

سنگینی میکند خاطراتت، بر شبهای نبودنت.

خسته ام از زیادی نبودنت.

در حَسرت تو میرَم و
دانم تو بى وَفا

روزى وَفا کُنى
که نیاید به کارِ مَن....

میگفت که در حسرت یک بوس وکنارم
حسرت زده بوسیدم و بگذاشت کنارم

دلبسته بُدم،خسته شدم،خسته تر ازخویش
دیگر به کسی میل ندارم که ندارم