من خورشیدم، من آبم، من تمام آنم که پیش از تو نبود

و آن را جرأت تابش به این جهانم نیست

که زمین از هم می شکافد و چرخ در هم می شکند

من عشقم، های! همان که فرشتگان از بسترت باز رانده بود

و هیچ خدایی تحمل سرایتم را به اندیشه ات نداشت

من زنم، همان که می خواهد و می ستاند

و هیچش وحشت از پژواک کوهساران نیست
ZibaMatn.IR