بعدازاین، با یادت اما، تا سحر بیدار... نه
نسخه ی آرام بودن های من سیگار..... نه

مثل گیلان بود اگر،حال و هوایم، بعد تو
با تو هم دیگر شبیه شهر باران دار... نه

علت آزارم از، هر دفعه تحقیر تو بود
عشق را میخواهم اما، باحقارت یار... نه

بعد از این دیگر نمیگیرم، سراغ عشق را
دوست دارم درکنارت باشم اما،خوار... نه

آرزوی بودنت، یک روز حسرت می شود
درک این ممنوعه،شاید عیب،اما، عار...نه

گفته بودی؛عشق،هم پروازی احساس ماست
گفتمت؛ آزادی از این بند پر دیوار... نه!
ZibaMatn.IR