در خاطرم نیست
چه کسی با برگ های پاییزی
آوازهای زرد را
با صدای گرفته ی پاییز
به دشت ها بُرد و
بر لبانِ مه گرفته ی ما
طعمِ رنگ های پخته ی خزانی ریخت
پاییز با دستانِ طلایی
اندامِ طلایی، اندوهِ طلایی
با زین و مَرکبِ طلایی
قوس های شوق آفرینِ رنگین کمان را
به ما هدیه می کند، هر روز ...
ZibaMatn.IR
