محبوبم بیا کمی متفاوت باشیم...بیا قول بدهیم از فردا لابلای خبرها سرک نکشیم...بیا دیگر خط کش دست نگیریم و هر روز سطح بدبختی خودمان را در خاورمیانه اندازه نگیریم...اصلا بیا خودمان را بزنیم به بی خیالی...بیا فکر کنیم داریم در جزیره ای محصور در اقیانوس اطلس مثل انسان های نخستین زندگی می کنیم...تو هر روز با قایقت به دریا می زنی و من هر روز توی ظرف های نارگیلی برایت سوپ می پزم...شبها بنشینیم کنار آتش و مثل سرخپوست ها چُپُق بکشیم....محبوبم بیا فکر کنیم دنیا فقط در ما خلاصه شده است و دغدغه ای جز دوست داشتن همدیگر نداشته باشیم...اصلا بیا من و تو نباشیم...شاید یک ما بهتر از دونفر بتواند روی این سیاره خوشبخت باشد...محبوبم بیا آنقدر متفاوت باشیم که اسم هردوی ما یکی باشد...اصلا بیا اسممان را هوا بگذاریم...من هوای فرو رفته در ریه های تو باشم و تو دلکش ترین هوای ابری پاییز من باشی.
ZibaMatn.IR