دلبرم
.مثل یک خوشه ی انگور ِ شیرین و ملَس
میماند!
کافیست که بخندد
تابفهمی عسل شیرین تراست یا
این انگور ِ شادابِ بهار!
دلبرم
اهلِ دل است !
اهلِ خوش طبعی و اهل بگو مَگوهای ِ
ریزو دُرُشت ِ دلدادگیست !
گر که بگویم از آن مهربان قلبش
بگمانم
عَیار
در، بَرَش بی مثال است !
ایکاش
دلبرکم
میدانست که
دراین گوشه ی دنیا
که نامش مازندران_بهشت_ایران_ است
یکی هست هنوز درتابستانِ هرسال،
.
هرشب برروی بالکُن خانه باغ کنارِ
درختچه های انگورِ خوش مِزاج
زیرنور ِ مهتاب
به یاد
حضرتِ جانش

دانه ، دانه غزل می سُرایَد !
ZibaMatn.IR