گفتی به جایِ عشق سراغ از هوس بگیر
پس هرچه را که عشق به من داده، پس بگیر

محتاجِ آب و دانه شدن حقِ من نبود
ای مرگ، انتقامِ مرا از قفس بگیر

برگی درخت را به تمنا گرفته بود
طوفان به برگ گفت مرا دادرس بگیر

ای عشق، تا هنوز نفس می کشم، بیا
از چنگِ روزگار مرا بازپس بگیر

ما غرق می شویم در این موج ها، تو نیز
چون من برایِ بوسه آخر نفس بگیر
ZibaMatn.IR