مهربان باش
و به هرکس میرسے
لبخند بزن ...
تو نمیدانی به آدمها
چه میگذرد
شاید لبخندت برایشان
مانند گنجی ارزشمند باشد
و آنها بسیار به آن محتاج باشند...

با نگاهت، سینه ی من ناگهان می ایستاد
غم درون قلب من هم بی گمان می ایستاد

در هوای سرد این خانه دل من تنگ بود
سوخت از درد و نگاهم بی زبان می ایستاد

خنجری زد بر دل مجروح بی درمان من
شاید این قلبم دگر در هر زمان می ایستاد

عشق پاکم را نمی دیده میان سینه ام
وقت رفتن های او جان نیمه جان می ایستاد

گرچه عمرم را به بادِ چشم هایش داده ام
رفت، قلبم در شب سرد خزان می ایستاد

اشک غلطان توی چشمم بود و از درد فراق
روز و شب ها هم زمین و هم زمان می ایستاد
ZibaMatn.IR