عشقت مرا به خود می آورد
ریز و درشت های پنهانم
آشکار می گردند
صدایم دیگر از ته چاه نمی آید
نگاهم خیره به دیوار نیست
از چاه و دیوار و سیم خاردار
عبور می کنم
به یاد می آورم
پرواز مخصوص پرنده ها نیست
و من هم مثل باغ زیبایم
مثل گلها معطر
مثل پروانه ها رنگی
و با بوسه هایم می توانم
خستگی سال هایت را به شعر مبدل کنم.
ZibaMatn.IR