وقتی یکی رو از ته دل از عمق وجود بخواهیم و دوستش بداریم
اصلا ممکن نیست
دلم ادم به هیج صراطی مستقیم شود
که فلانی جان را فراموش کند
وقتی فلان جان ریشه دوانده در تک تک سلول های مان و زنده گی میکند در تمام لحظه های مان ...
باور کنید نمیشود بعضی ها را دوست نداشت و فراموش شان کرد
نمیشود که نمیشود که نمیشود
وقتی دلتنگ میشویم
بی آنکه باشد ، دست خاطراتش را میگیریم و یک دور تمام شهر میچرخیم
شاید میخواهیم فریاد بزنیم
اگر خودش نیست ، خاطراتش همینجا هست دقیقا کنار ما

شاید میخواهیم اثبات کنیم که
ما پای خاطراتش هم ماندیم
اگر بود پای خودش هم جان میدادیم
چه برسد به ماندن ...

شاید هم میخواهیم در تقابل با دنیای قرار بگیریم و فریاد بزنیم
ای دنیا چشم دیدینش را کنارمان نداشتی
اما باز هم خاطراتش را عوض نمیکنم
به تمام دارایی هایت ...

فرزاد هاشم زاده
ZibaMatn.IR