ای که نداشتنت پیداتر از داشتنت است.

چه افسوس عظیمی است
تو را دوست داشتن و نداشتن،
در این زمانه ی دوری و دیری که
آدم ها خیالات خام شان را
به خورد ما می دهند
به نام دوستی و دوست داشتن.

نداشتنت اندوه زیبایی دارد
در این پاییز که برگ ها آویزان و ریزان
در کوچه و خیابان ها می رقصند و می افتند.
نداشتنت مانند زنی تنها است
که آواز غمگینی را هر روز
از بالکن خانه اش برای شهر می خواند.
ZibaMatn.IR