میدانی
مدتهاست دیگر به این دنیا و آدمهایش اعتمادی نیست
همان آدمهایی که با تمام سختی خودشان را گوشه قلبمان جا دادند
همان آدمهایی که روزی هزاران بار از ما میخواستند تا مراقب خودمان باشیم...
همان هایی که میگفتند، اگر یک ساعت از ما بی خبر باشند دیوانه میشوند....
همان هایی که خودشان رانگران حالمان نشان میدادند...
همان هایی که ما را هدیه ای میدانستند برای آرامش زندگیشان...
آری...
همان ها را میگویم...
همان ها، روزی، آن چنان بی خبر و جسورانه میروند که سالها وماه ها به یادمان نمی افتند و نگران حالمان نمیشوند...
درک نمیکنم این تضاد در رفتار و گفتارشان را...
یعنی تظاهر بود، تمام آن نگرانی ها؟! تمام آن دوست داشتن ها؟!
یا تظاهر است این بی خبری ها؟!
نه، مدتهاست که دیگر هیچ اعتمادی نیست
نه به نگرانی ها و دلواپسی های کسی
نه به بی خبری های کسی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
