درست مثل رانندگی می مونه، هیچ کسی توی لاین خودش حرکت نمی کنه و تازه سبقت هم می گیره، گاهی هم نمی دونه که مسیرش کجاست. آدم ها هم وارد زندگی تو می شن اونم بطور کاملا ناخواسته و ناگهانی. با تمام احساسات و عواطفت بازی میکنن و تازه می فهمن که طرفِ شون رو اشتباهی انتخاب کردن.
\تنها چیزی که بطور تخصصی بهش تسلط دارم انتخاب آدمای اشتباه برای دوس داشتنه...\
این احمقانه ترین و قدرت مندترین استعداد خیلی از ما آدماست. اصلا انگار همه ما یه دکمه داریم تو قلبمون که وقتی اشتباهی ترین آدمای زندگیمون رو می بینیم یکی اون دکمه رو فشارش میده و چندتا جرقه می خوره و دددیننننگ...
درست مثل یک تصادف...
با کمی حلاجی کردن با خودمون و چراغ راهنما زدن و تشخیص مسیر. اینجوری به کسی نه لطمه ای وارد می شه نه سانحه ای رُخ میده. اگه از من بپرسی آدما با وجود اتفاق افتادن اون حادثه، توی زندگیشون، بازم اشتباه می کنن. بزرگترین اشتباه ما آدما تجربه اولین حِسا با آدمای بی اَرزش بوده...
خیلی ام که نَجیب باشی با اَسب اشتباه میگیرنت و سوارت می شن. جایی که ما زندگی می کنیم همه خاطرات اشتباهه. ولی اینو بدون هر اشتباهی که انجام میدی، بخشی از زندگی توئه، و تو قطعاً هر دفعه چیزی ازش یاد می گیری.
\از خدا می خوام هیچ وقت هیچ آدم اشتباهی تو سرنوشت و قسمتتون پیدا نشه\
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
