دو چشمت از عسل لبریز و لب هایت شکر دارد
بیا هرچند می گویند شیرینی ضرر دارد
زدم دل را به حافظ دیدم او امشب برای من
«لبش می بوسم و در می کشم می» در نظر دارد
اگر چه مثل نرگس نیست چشمش سخت بیمار است
کمر چون مو ندارد او ولی مو تا کمر دارد
لبش شیرین و حرفش تلخ و چشمش مست و قلبش سنگ
درشت و نرم را آمیخته با خیر و شر دارد
به یاد اولین بیت از کتاب خواجه افتادم
شروع عشق آسان است بعدش دردسر دارد
ZibaMatn.IR
