بادِ پاک، با طراوتِ بهار
از افق، آن سوی باغ های آسمان
می وزد به مخملِ غروب
آفتاب، شادمانه با نشاط و شوق
با شتاب، با نوازشی به ابر
می رود به پشتِ کوه
من در این سعادتِ لطیف
غرق می شوم
تا طلوعِ ماه، تا دمیدنِ ستاره ها ...
تا شکوهِ آفرینشِ خدا ...
ZibaMatn.IR
