تو پایان جذاب تموم بی حوصلگیای منی..
نوری...
که از دریچه ی تاریک و شب زده ی چشمام..
به قلبم تابیدی...
تو حس خوب بارونی..
طعم شیرینِ گیلاسی...
شربت گلاب و زعفرونی وسط ظهر تابستون!
تو رو نگفته ، ،میبینم...
در آغوش نگرفته،میبوسم..!
همه چیزو که نباید با چشمِ سر دید!
من تورو با چشمِ دلم میبینم..
با لبِ دلم میبوسم..
با دست دلم بغل میکنم!
تو مجازی ترین حقیقت ِ منی!
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
ساناز قوامى